မြတ်စွာဘုရားရှင်က အဂုၤတ္ထိုရ်ပါဠိတော် တိကနိပါတ်၊ အန္ဓသုတ်တွင် ပုဂ္ဂိုလ်သုံးမျိုးအကြောင်းကို
ခွဲခြား၍ ဟောကြားထား၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သုံးမျိုးမှာ.....
(၁) အစက္ခုကအန္ဓ - စုံလုံးကန်းသူ၊
(၂) ဧကစက္ခုကအန္ဓ - တစ်ဘက်သာကန်းသူ၊
(၃) ဒွိစက္ခုက - နှစ်ဘက်လုံးမြင်သူ ဟူ၍ ဖြစ်ပါသည်။
ထိုသုံးမျိုးတွင်........
(၁) အစက္ခုကအန္ဓ - စုံလုံးကန်းသူဟူသည်မှာ လောကရေးရာအရ ကြီးပွါးတိုးတက်ကြောင်း ဉာဏ်အမြင်ဟု
ဆိုအပ်သော " လောကမျက်စိ " လည်းမရှိ၊ ဓမ္မရေးရာအရ ကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်၊ အပြစ်ရှိသောတရားနှင့်
အပြစ်မဲ့သောတရား၊ ယုတ်ညံ့သောတရားနှင့် မွန်မြတ်သောတရား၊ မည်းညစ်သောတရားနှင့် ဖြူစင်သော
တရားတို့ကိုခွဲခြားသိမြင်တတ်သည့် " ဓမ္မမျက်စိ " လည်းမရှိသူကို ခေါ်ပါသည်။ အကျဉ်းအားဖြင့်
လောက , ဓမ္မ မျက်စိနှစ်ခုလုံး ကန်းသည့်ပုဂ္ဂိုလ်ကို အစက္ခုကအန္ဓ - စုံလုံးကန်းသူ ဟုခေါ်ခြင်း
ဖြစ်ပါသည်။
(၂) ဧကစက္ခုကအန္ဓ - တစ်ဘက်သာကန်းသူ ဆိုသည်မှာ လောကရေးရာအရ ကြီးပွါးတိုးတက်ကြောင်း
ဉာဏ်အမြှော်အမြင် ရှိသော်လည်း ဓမ္မရေးရာအရ ကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်စသည်ကို ခွဲခြားသိမြင်တတ်သည့်
ဉာဏ်အမြင်မရှိသူကို ခေါ်ပါသည်။ အကျဉ်းအားဖြင့် " လောကမျက်စိ " အမြင်ရှိသော်လည်း " ဓမ္မမျက်စိ "
အမြင်မရှိသူကို ဧကစက္ခုကအန္ဓ - တစ်ဘက်ကန်း ဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
(၃) ဒွိစက္ခုက - နှစ်ဘက်လုံးမြင်သူ ဟူသည်မှာ လောကမျက်စိရော ဓမ္မမျက်စိပါ မျက်စိတစုံလုံး
အမြင်ရှိသူကို ခေါ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။
ဤဒေသနာတော်နှင့် တိုက်ဆိုင်ကာ ဗုဒ္ဓဘာသာအမည်ခံ၍ သတ်နည်းအမျိုးမျိုး၊ ခိုးနည်းအမျိုးမျိုး၊
လိမ်ညာနည်း အမျိုးမျိုးတို့ကို သင်ကြားပြသနေသော မိုးပြာဦးဉာဏသည် စုံလုံးကန်းလော၊
တစ်ဘက်ကန်းလော ဆိုတာ စာရှူသူအဆွေများကိုယ်တိုင်သာ ဆုံးဖြတ်ကြလေကုန်။
****************************************************************
'' လိမ်ညာပြောဆိုတိုင်း သီလမပျက် ''
ဦးဉာဏက -
"ချွတ်ယွင်းပြောတိုင်း သီလမပျက်"
ဂရုဓမ္မသီလ မလိမ်ရသိက္ခာပုဒ်မှာ ယူရမယ့်မလိမ်ရပုံကို ဘုရားဘယ်လို ဖွင့်တယ်လို့ကြည့်ရမယ်။
စကားမှန်မှု အားလုံးကို ရှောင်ရှားခြင်းလို့ ဒီသိက္ခာပုဒ်အရ ယူရမယ့်ပုဒ်မရှိဘူး
ဘုရားဟာဝိနည်းပညတ်ချက်မှာ မမှန်စကားကို အမျိုးအစားနှစ်ခုခွဲခြားပြီး ပညတ်တာရှိတယ်။
ကိုယ့်ဘဝနဲ့စပ်ပြီး ပြောတဲ့ မမှန်စကားနဲ့ ကိုယ့်ဘဝမဟုတ်တဲ့အရကို ပြောတဲ့မမှန်စကားတွေဘဲ။
"ချွတ်ယွင်းစကား နှစ်မျိုးပြား"
ကိုယ့်မှာမရှိဘဲ ရှိတယ်ပြောတာမျိုး ကိုယ့်မှာမဖြစ် ဖြစ်တယ်ပြောတာမျိုး ကိုယ်မသိဘဲ
သိတယ်ပြောတာမျိုး ဒါတွေဟာ ကိုယ့်ဘဝနဲ့စပ်ပြီးပြောတဲ့ မမှန်စကားတွေဘဲ။
တခြားမဟုတ်စကားတွေကတော့ ကိုယ့်ဘဝနဲ့မစပ်တာမျိုး ပေါ့။ ချိုတဲ့အစာကို မချိုဘူး။ နီးတဲ့အရာကို
မနီးဘူး။ ကြီးတဲ့အရာကို မကြီးဘူး။ ရှိတဲ့အရာ ဖြစ်တဲ့အရာကို မရှိဘူး မဖြစ်ဘူး။ အစရှိတဲ့ဘဝနဲ့
မပတ်သက်တဲ့ နေရာတွေမှာ ပြောဆိုချက်တွေဟာ မမှန်တဲ့စကားတွေဘဲ ဒါတွေဟာ
ကိုယ့်ဘဝမဟုတ်တဲ့အရာတွေကို ပြောတဲ့မမှန်စကားတွေဘဲ။
ဘဝလိမ်မှ သီလပျက်
ဒီမမှန်တဲ့စကားနှစ်မျိုးဟာ လိမ်တာတွေပဲ။ ဒီသိက္ခာပုဒ်မှာ ဒီနှစ်လိမ်လုံး ရဖို့မရှိဘူး။
ရှေ့တစ်လိမ်ပဲရယူဖို့ ရှိတယ်။ နောက်တစ်လိမ်ပဲ သိက္ခာပုဒ်အရ အကျုံးမဝင်လောက်ဘူး။
နောက်လိမ်နည်းမျိုးနဲ့ လိမ်လို့ မလိမ်ရတဲ့ ဂရုဓမ္မ သီလမပျက် ဘူးလို့ဆိုတယ်။
( ဦးဉာဏ၏ဘုရား၊ စာ-၁၆ဝ )
ဒါကြောင့် လိမ်တာနဲ့စပ်ပြီး အပျော်ပြောင်တောင် မပြောဝံ့ရလို့ သိနေတာတွေကိုကျော်လွှားရမယ်။
ကိုယ်မှာ ရှိတဲ့ ပစ္စည်း သူလာတောင်းတဲ့အခါ မပေးနိုင်လို့ မရှိဘူးပြောလဲလိမ်တာလို့ ဒီသီလမှာ
ယူဖို့မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ရောင်း တဲ့ပစ္စည်း အမြတ်ရအောင် ပိုပြောထားတဲ့ဈေးကို အရင်းအတိုင်းဈေးပါပဲလို့
ပြောတာလည်း ဒီသီလမှာ လိမ်တာ မမြောက်ဘူး။ ဒီလိုမျိုးတွေကို အများအပြားသိရမယ်။
( ဘုရား၊ စာ- ၁၆၁ )
''ဒီစာတွေအရ လိမ်တာဟာ မကောင်းတာချည်းမဟုတ်ဘူးလို့ ဆိုလိုတယ်။
မကောင်းတဲ့လိမ်တာရှိသလို မကောင်းတာမဟုတ်တဲ့ လိမ်တာလည်းရှိတယ်လို့ ဆိုရာရောက်တာပေါ့။
ဒီတော့ မကောင်းတဲ့လိမ်တာကို ကွဲကွဲပြားပြား သိမှဖြစ်မယ်။ ဒါမှ ဂရုဓမ္မသီလကတားတဲ့
လိမ်တာကိုသိရမယ် '' ဟုဟောပြောရေးသားထားပါသည်။
( ဘုရား၊ စာ- ၁၆၃ )
ဦးဉာဏသည် 'ပစ္စုပ္ပန်ကမ္မဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာ'ဟူ၍ နာမည်တက်ကာ အဖွဲ့အစည်းကြီး
တစ်ခုဖွဲ့ထား၍ သူ၏အဖွဲ့ဝင်အားလုံးတို့အား သတ်နည်းအမျိုးမျိုး ခိုးနည်းအမျိုးမျိုး လိမ်ညာနည်းအမျိုးမျိုး
မူးရစ်သေစာသုံးစွဲနည်းအမျိုးမျိုးတို့ကို သင်ကြားပေး၍ သီလသာသနာ၊ သမာဓိသာသနာ၊ ပညာသာသနာကို
ဖျက်ဆီးနေပါသည်။ တစ်နည်းပြောရလျှင် ပရိယတ်သာသနာ၊ ပရိပတ်သာသနာ၊
ပဋိဝေဓသာသနာကို အုပ်စုဖွဲ့၍ ဖျက်ဆီးနေပါသည်။
*****************************************
ဘုရားဟော ပိဋကတ်ကျမ်းစာတို့ဖြင့် တိုက်ဆိုင် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်သောအခါ
ဦးဉာဏက -
'ကိုယ့်မှာမရှိဘဲ ရှိတယ်ပြောတာမျိုး ကိုယ့်မှာမဖြစ်ပဲ ဖြစ်တယ်ပြောတာမျိုး၊ ကိုယ်မသိဘဲ
သိတာပြောတာမျိုး ဒါတွေဟာ ကိုယ့်ဘဝနဲ့စပ်ပြီး ပြောတဲ့ မမှန်စကားတွေပဲ ဟုဆိုကာ
ဤကဲ့သို့လိမ်ညာပြောဆိုမှ မုသာဝါဒ သိက္ခာပုဒ် အရ သီလပျက်မှုဖြစ်တယ်'ဟု ဆိုထားပါသည်။
''ချိုတဲ့အစာကို မချိုဘူး။ နီးတဲ့အရာကို မနီးဘူး။ ကြီးတဲ့အရာကို မကြီးဘူး။ ရှိတဲ့အရာ ဖြစ်တဲ့အရာ
မရှိဘူး၊ မဖြစ်ဘူး။ အစရှိတဲ့ ကိုယ့်ဘဝနဲ့ မပတ်သက်တဲ့နေရာတွေမှာ ပြောဆိုချက်တွေဟာ
မမှန်တဲ့စကားတွေဘဲ ဒါတွေဟာ ကိုယ့်ဘဝမဟုတ်တဲ့အရာတွေကို ပြောတဲ့ မမှန်စကားတွေဘဲ ''ဟု
ဆိုကာ ဤသို့ လိမ်ညာပြောဆိုလျှင် မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်အရ အပြစ်မရှိ၊
သီလမပျက်ဟုဆိုထားပါသေးသည်။
ဦးဉာဏသည် စတုတ္ထပါရာဇိကလာ လိမ်ညာပြောဆိုမှုမျိုးကိုသာ မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်အရ
အပြစ်ရှိ၍၊ သီလပျက်စီးကြောင်းပြောဆိုကာ သုဒ္ဓပါစိတ်၊ မုသာဝါဒသိက္ခာပုဒ်လာ
လိမ်ညာပြောဆိုမှုမျိုးကား ဤမုသာဝါဒ သိက္ခာပုဒ်အရ အပြစ်မရှိ၊ သီလမပျက်ဟုဆိုထားပါသည်။
အဋ္ဌကထာတို့၌ -
မုသာတိ ဝိသံဝါဒန ပုရေက္ခာရဿ အတ္ထ ဘဉ္ဇနကော ဝစီပယောဂေါ ကာယပ္ပယောဂေါဝါ၊
ဝိသံဝါဒနာဓိပ္ပါယေန ပနဿ ပရဝိသံဝါဒနကာယဝစီပယောဂသမုဋ္ဌာပိကာ စေတနာ မုသာဝါဒေါ။
(သံ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊ ၁၃၅။ မ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ ၂ဝ၃။ ပဋိသံ၊ ၁၊ ၂ဝ၅။ အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ ၁၄၁)
မုသာသည် မဟုတ်မမှန်သောဝတ္ထု(အကြောင်းအရာ) ကိုယ်ဟော၏။ ဝါဒသည် ပြောဆိုခြင်း၊
(ဝါ)ပြောဆိုကြောင်း စေတနာကိုဟော၏။
'' မုသာဝါဒဆိုသည်မှာ ချွတ်ယွင်းဖောက်ပြန် မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုမှုကို ရှေးရှူသောသူ၏
သူတပါးအကျိုး စီးပွားကို ပျက်ပြားစေတတ်သော နှုတ်ဖြင့်လိမ်ညာခြင်း၊ ကိုယ်ဖြင့်လိမ်ညာခြင်းတို့ဖြစ်သည်။
တစ်နည်းအားဖြင့် နှုတ်ဖြင့် လိမ်ညာခြင်း၊ ကိုယ်ဖြင့် လိမ်ညာခြင်းတို့်ကို ဖြစ်တတ်သော
အကုသိုလ်စေတနာသည် မုသာဝါဒ မည်၏ ''ဟုဖွင့်ဆို ထားပါသည်။
မုသာဝါဒအင်္ဂါတို့မှာ လေးပါးရှိ၏။ ၎င်းလေးပါးတို့မှာ -
၁။ မဟုတ်မမှန်သော အကြောင်းအရာ ဝတ္ထုဖြစ်ခြင်း၊
၂။ မှားယွင်းစေလိုသော စိတ်ရှိခြင်း၊
၃။ မှားယွင်းစေလိုသော စိတ်မျိုးဖြင့် ကိုယ်နှုတ်တို့ဖြင့်လုံ့လပြုခြင်း၊ လိမ်ညာခြင်း၊
၄။ အလိမ်ခံရသူက လိမ်သည့်အတိုင်းသိရှိယုံကြည်ခြင်း တို့ဖြစ်ပါသည်။
( ခုဒ္ဒကပါဌ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၁ )
သို့ဖြစ်၍ ဦးဉာဏ၏ 'ချိုတဲ့အရာကို မချိုဘူး၊ နီးတဲ့အရာကို မနီးဘူး၊ ကြီးတဲ့အရာကို မကြီးဘူး၊
ရှိတဲ့အရာ ဖြစ်တဲ့အရာကို မရှိဘူး မဖြစ်ဘူး။ 'စသည့်လိမ်ညာပြောဆိုမှုသည် မုသာဝါဒပင်ဖြစ်ပါသည်။
သီလပျက်စီးမှုဖြစ်ပါသည်။
တစ်ဖန်အဋ္ဌကထာတို့၌ -
ဂဟဋ္ဌာနံ အတ္တနော သန္တကံ အဒါတုကာမတာယ နတ္ထီတိ အာဒိ နယပ္ပဝတ္တော အပ္ပသာဝဇ္ဇော၊
သက္ခိနာ ဟုတွာ အတ္ထဘဉ္ဇနတ္ထံ ဝုတ္တော မဟာသာဝဇ္ဇော။ ပဗ္ဗဇိတာနံ အပ္ပကမ္ပိ တေလံဝါ သပ္ပိံဝါ လဘိတွာ
ဟသာဓိပ္ပါယေန ''အဇ္ဇ ဂါမေ တေလံ နဒီ မညေ သန္ဒတီ''တိ ပူရဏကထာနယေန ပဝတ္တော အပ္ပသာဝဇ္ဇော၊
အဒိဋ္ဌံယေဝ ပန ဒိဋ္ဌန္တိ အဒိနာ နယေန ဝဒန္တာနံ မဟာသာဝဇ္ဇော။
( အဘိ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ ၁၄၂။ မ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ ၂ဝ၃။ ပဋိသံ၊ ဋ္ဌ၊ ၁၊ ၂ဝ၅။ သံ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၊၁၃၅ )
လူတို့မှာ မိမိ၏ပစ္စည်းဝတ္ထု တစ်ခုခုကို ငှါးယူလို၍ဖြစ်စေ၊ ဝယ်ယူလို၍ဖြစ်စေ
ထိုပစ္စည်းရှိပါသလားဟု မေးသည့် အခါ အမှန်ရှိနေပါလျက် မငှါးလို မရောင်းလိုသည့်အတွက် မရှိပါဟု
လိမ်ခြင်းမျိုးသည် အပြစ်မကြီး သော်လည်း မုသာဝါဒအင်္ဂါညီသဖြင့် မုသာဝါဒဖြစ်၍
သိက္ခာပုဒ်သီလပျက်စီးပါသည်။
သူတစ်ပါးအကျိုးစီးပွားပျက်ပြားအောင် မတရားသက်သေခံ၍ မဟုတ်မမှန်
ပြောဆိုခြင်းမျိုးကား မုသာဝါဒလည်း ဖြစ်၊ ကမ္မပထလည်း မြောက်၍ အပြစ်ကြီးပါသည်။
ရဟန်း သာမဏေတို့ ရွာထဲမှ ဆီ, ထောပတ်တို့ကို အနည်းငယ်သာရပါလျက်
အခြားသီတင်းသုံးဖော်တို့နှင့် တွေ့သည့်အခါ ပြောင်လှောင်ပြတ်ရယ်လိုသည့် သဘောဖြင့်
''ဒီကနေ့ ရွာထဲမှ ဆီတွေ၊ ထောပတ်တွေ မြစ်ကြီးစီးနေ သလိုပဲ'' ဟု စကားကြီး စကားကျယ်
ချဲ့ကားပြောဆိုခြင်းသည် အပြစ်မကြီးသော်လည်း မုသာဝါဒဖြစ်ပါသည်။
'မမြင်ဘဲ မြင်၏။ မကြားဘဲ ကြား၏၊ မတွေ့ဘဲ တွေ့၏။ မသိဘဲ သိ၏။ မြင်ပါလျက် မမြင်။
ကြားပါလျက် မကြား။ တွေ့ပါလျက် မတွေ့၊ သိပါလျက် မသိ ''ဟု လိမ်ညာပြောခြင်းသည်
ကမ္မပထလည်းမြောက် သီလသိက္ခာလည်း ပျက် အပြစ်လည်း ကြီးပါသည် 'ဟု ဖွင့်ဆိုထားပါသည်။
ဤအဋ္ဌကထာအဖွင့်တို့ကို ကြည့်သောအားဖြင့် ဦးဉာဏ၏ 'ချိုတဲ့အရာကို မချိုဘူး၊ နီးတဲ့အရာကို မနီးဘူး၊
ကြီးတဲ့အရာကို မကြီးဘူး၊ ရှိတဲ့အရာ ဖြစ်တဲ့အရာကို မရှိဘူး မဖြစ်ဘူး။ ' စသည့် လိမ်ညာပြောဆိုခြင်းတို့သည်
မုသာဝါဒဖြစ်၍ သီလသိက္ခာ ပျက်စီးပါသည်။
အရှင်ဝရသာမိ
https://shinsami.blogspot.com
0 comments:
Post a Comment
ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိ ပညာရှင်ဆန်ဆန် အပြုသဘောဆောင်တဲ့ comment ပေးမယ်လို့
သင့်ကို ယုံကြည်ပါသည်၊