သင်္ချိုင်းကုန်းကြီး တခုလို

သုဿန်သင်္ချိုင်း၌ အပြစ်ငါးမျိုးရှိကြောင်းကို မြတ်စွာဘုရားက ဤသို့ ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါသည်။ “ရဟန်းတို့၊ သင်္ချိုင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ 

အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ.......... (၁) မစင်ကြယ်၊ (၂) မကောင်းသော အနံ့ရှိ၏၊ (၃) ဘေးဘျမ်းရှိ၏၊ (၄) သရဲသဘက်တို့ နေရာဖြစ်၏။ (၅) များစွာသော လူအပေါင်းတို့ ငိုကြွေးရာဖြစ်၏၊ “ရဟန်းတို့၊ သင်္ချိုင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ 

ဤသင်္ချိုင်းကို ဥပမာပြု၍ သင်္ချိုင်းကုန်းနှင်းတူသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်း ဟောဖော်ညွန်ကြား တော်မူခဲ့ပေသည်။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်မှာ....... 

(၁) အသုစိ - မစင်ကြယ်သော ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မနောကံနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်၊ 

(၂) ဒုဂ္ဂန္ဓ - မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးနှင့်ပြည်စုံသဖြင့် မကောင်းသတင်းထွက်၍ အပုပ်နံ့လှိုင်သောပုဂ္ဂိုလ်။ (၃) သပ္ပဋိဘယ - မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးနှင့်ပြည်စုံသဖြင့် သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကြ ကုန်သော ရဟန်းအပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့က ပစ်ပယ်ခံရသောပုဂ္ဂိုလ်၊ 

(၄) ဝါဠာနံ အမနုဿာနံ အာဝါသ - မိမိကိုယ်တိုင် မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံ သည့်အပြင် မိမိနှင့်သဘောတူ မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသောပုဂ္ဂိုလ်တို့နှင့်သာ ပေါင်းသင်းနေထိုင်သော ပုဂ္ဂိုလ်၊ 

(၅) ဗဟုဇနအာရောဒန - မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးနှင့် ပြည့်စုံသဖြင့် ရဟန်းအပေါင်း သူတော်ကောင်းတို့က ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခံရသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့ ဖြစ်ပါသည်။ (သိဝထိကသုတ်) (အံ၊ ၂၊ ၂၃၅။ မြန်မာပြန်၊ ၃၀၀ - ၃၀၁) 

အဓိပ္ပါယ်မှာ............. (၁) သင်္ချိုင်းသည် မစင်ကြယ်သကဲ့သို့ မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးရှိခြင်း၊ 

(၂) သင်္ချိုင်းသည် မကောင်းသော အနံ့ရှိသကဲ့သို့ မကောင်းသတင်းထွက်ခြင်း၊ 

(၃) သင်္ချိုင်းသည် ဘေးအန္တရယ်ရှိသောအရပ်ဖြစ်၍ ထိုသင်္ချိုင်းကို လူအများက ရှောင်ရှား သွားကြသကဲ့သို့ို့ မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးရှိသူကိုလည်း ကိုယ်ကျင့်သီလကို ချစ်မြတ် နိုးကုန်သော ရဟန်းအပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့က ရှောင်ရှားသွားကြခြင်း၊ 

(၄) သင်္ချိုင်း၌ ဘီလူးသရဲများ နေကြသကဲ့သို့ မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးရှိသူထံ၌လည်း မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးရှိသူတို့သာ နေထိုင်ကြခြင်း၊ 

(၅) သင်္ချိုင်း၌ လူအများငိုကြွေးကြသကဲ့သို့ မစင်ကြယ်သော ကံသုံးပါးရှိသူကို သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သော ရဟန်းအပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့က ကဲ့ရဲ့ ရှုတ်ချကြခြင်း အားဖြင့် ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်သည် သင်္ချိုင်းကုန်းနှင့် ဥပမာတူလေသည်။ အထက်ပါ အင်္ဂါရပ်များတွင် နံပါတ် (၄) အင်္ဂါအရ သင်္ချိုင်းကုန်း၌ ဘီလူးသရဲများသာ နေထိုင်ကြသကဲ့သို့ မစင်ကြယ်သောပုဂ္ဂိုလ်ထံသို့လည်း မစင်ကြယ်သော ပုဂ္ဂိုလ်များသာ ဆည်းကပ်ကြသည်ကို တွေ့ရှိရပေမည်။ သို့ဖြစ်၍ ခြေင်္သေ့စစ်မှန်က မြက်ကို မစားသကဲ့သို့ မြက်စားလျှင်လည်း ခြေင်္သေ့မစစ် ဟု ဆုံးဖြတ်နိုင်ပါသည်။ ဟင်္သာမင်းစစ်က ကျီးကန်းကို မခစားသကဲ့သို့ ကျီးကန်းကို ဆည်းကပ်လျှင်လည်း ဟင်္သာ မစစ်ဟု သတ်မှတ်နိုင်ပါသည်။ နံပါတ် (၅) အင်္ဂါအရ သူတော်ကောင်းတို့ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်းနှင့် လူအပေါင်းတို့ ငိုကြွေးခြင်းတူကြပုံမှာလည်း ဤသို့ဖြစ်ပါသည်။ သူတော်ကောင်းတို့သည် ဒုဿီလပုဂ္ဂိုလ်နှင့် မလွှဲသာ မရှောင်သာ ပေါင်းဖော်နေရလျှင်ပင် “ငါတို့သည် ဒီလိုကောင်ကြီးနှင့်မှ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံနေရပေ၏။ ထိုသို့ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံနေရခြင်းမှာ ငါတို့အတွက် ဆင်းရဲကြီးစွတကား” ဟု မြည်တန်း ညည်းညူတတ်ပါသည်။ ထိုသု့ိ သူတော်ကောင်းတို့ ညည်းညူခြင်းကိုပင် လူအပေါင်းတို့ ငိုကြွေးခြင်းနှင့် ဥပမာပြုထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့ဖြစ်၍ စာဖတ်သူအပေါင်းသူတော်ကောင်းတို့သည် ဆရာသမားထံ နည်းခံတော့မည် ဆိုလျှင် သင်္ချိုင်းကုန်းနှင့် တူသော ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဝေးစွာရှောင်၍ ပွတ်သစ်စ ဂရုသင်းကဲ့သို့ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသော ကိုယ်ကျင့်တရားနှင့် ပြည့်စုံသော၊ စန္ဒကူးနံ့သာကဲ့သို့ မွှေးကြိုင်သော သီလရနံ့ရှိသော ကမ္မဌာန်းဆရာထံ နည်းခံနိုင်ပါစေ - ဟု ဆန္ဒပြုမိပေသည်။

ဝီရသူ - (မစိုးရိမ်)