ရွှေချိန်ခွင် (၁၆)

ရွှေချိန်ခွင် အဆို
ဗုဒ္ဓဘာသာကလည်း ဘုရား၌ အနန္တတန်ခိုးတော်၊ အနန္တဂရုဏာတော် ရှိသည်ဟုဆို၏။ ။ လ ။ အဘယ်သူကို မှီခို ကိုးကွယ်ရမည်နည်း။

ဆရာတော်ရှင်းလင်းချက်

ဤစကားမှာ။ ။ ဦးစောလှဖြူသည်...... 

၁။ တန်ခိုးတော်နှင့် တတ်နိုင်ကောင်းသော အရာ၊ မတတ်နိုင်ကောင်းသော အရာ၊ 

၂။ ဂရုဏာတော်နှင့် ကယ်နိုင်ကောင်းသော အရာ၊ မကယ်နိုင်ကောင်းသော အရာများကို ခွဲခြမ်း၍ သိနိုင်သော ဉာဏ်မရှိရှာ၍ အထပ်ထပ်အလည်လည် မြည်တွန်တောက်တီးခြင်းမျှသာ ဖြစ်သည်။ (ရှေး၌ပင် ပြီးခဲ့ပြီဖြစ်၍ အသစ်ဆိုဖွယ်မရှိတော့ပြီ) 

သို့သော်လည်း ဤစကား၌.... 

၁။ အနန္တဂရုဏာတော် ရှိတော်မူသော ဘုရားကို ဂရုဏာမရှိဟု ဆိုရာကျသည် ဟူသော စကားတချက်၊ 

၂။ ဘုရားကို ပုတ်ခတ်ရာကျသည်ဟူသော စကားတချက်၊ 

၃။ ဘုရားသည် အပိုဖြစ်သည် ဟူသောစကားတချက်၊ 

၄။ တရားတော်ကိုလည်း ပုတ်ခတ်ရာကျသည် ဟူသော စကားတချက်၊ 

၅။ ငရဲမှ လွတ်ကင်းနိုင်ရာ မရှိဟူသော စကားတချက် ဤသို့ အချက်များစွာ အပြစ်တင်၍ အလှိုင်းတကြီးဆိုလေသည်မှာ........ 

၁။ ဘုရားတို့၏ အနန္တဂရုဏာတော်နှင့် ကယ်နိုင်ကောင်းသော အရာလည်းရှိသည်။ 

၂။ မကယ်နိုင်ကောင်းသော အရာလည်းရှိသည်။ 

၃။ အနန္တတန်ခိုးတော်နှင့် တတ်နိုင်ကောင်းသော အရာလည်းရှိသည်။ 

၄။ မတတ်နိုင်ကောင်းသော အရာလည်းရှိသည်များကို ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တို့ ခွဲခြမ်း၍ မသိရှာကြ၍ ဆိုမိရှာကြလေသည်။ ( အနန္တဂရုဏာတော်၊ အနန္တတန်ခိုးတော်များနှင့် မ - နိုင်ကောင်းသော အရာ၊ 
မ မ နိုင်ကောင်းသောအရာများကို ရှေး၌ခွဲခြမ်း၍ ပြခဲ့ပြီ ) ထာဝရဘုရားသည် မတတ်နိုင်သော အရာ တစ်စုံတစ်ရာမျှ မရှိ - ဟု ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တို့ ယုံကြည်ကြခြင်းသည် မယုံတန်သည်ကို ယုံကြည်မိ၍ သူ့ကျွန်ဖြစ်ရသောသူနှင့် တူလှပေ၏။ 

တူပုံကား။ ။ လူလိမ်တစ်ယောက်သည် သူငယ်လေးကိုမြင်၍ တစ်သက်လုံး ကျွန်အနေနှင့် စေခိုင်းရအောင် ကြံဖန်၍ တစ်ခုသော သစ်ပင်၏ အခေါင်း၌ စာရေး၍ ထားပြီးသော် သူငယ်လေးယောက်ကို ဆို၏။ ငါ့မိ ငါ့ဘသည် ဤရွာဝယ် ကုဋေရှစ်ဆယ်ကြွယ်ဝသော သူဌေးကြီးဖြစ်သည်၊ ထိုအခါ သင်တို့ကို အပေါင်ပြု၍ သင်တို့မိဘတို့သည် ငွေတသိန်း ယူဖူးသည်၊ ငွေတစ်သိန်းရင် ပေးကြ၊ ငါ့ကျွန်ရင် လုပ်ကြဟု ဆို၏။ သက်သေပြဆိုသော်။ ။ သစ်ပင်စောင့်နတ်သိသည်၊ သင်တို့ မယုံလျှင် သစ်ပင်ခေါင်းမှာ လက်နှင်နှိုက်ကြ၊ သစ်ပင်စောင့်နတ်က စာရေး၍ ထွက်ဆိုလိမ့်မည်ဟု ဆို၏။ သစ်ပင်ခေါင်းကို နှိုက်လေသော် စာကိုတွေ့မြင်၍ သူငယ်လေးယောက်တို့ ယုံကြသဖြင့် အသက်ထက်ဆုံး သူ့ကျွန်ခံရလေကုန်၏။ 

နှိုင်းယှဉ်ပြချက် 

၁။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း၊ ဓမ္မသစ်ကျမ်းခေါ်သော စာအုပ်ကို လုပ်ကြံရေးသားပေသော ပဌမ ဆရာသည် လူလိမ်နှင့် တူ၏။ 

၂။ အကယ်မဟုတ်သော ထာဝရဘုရားသည် သစ်ပင်စောင့်နတ်နှင့် တူ၏။ 

၃။ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တို့သည် သူငယ်လေးယောက်နှင့် တူ၏။ ဘုရားမရှိလျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တို့ တရားတော်အတိုင်း မကျင့်၊ မကောင်းမှု့ကို ပြုမိသောကြောင့် ဘေးရောက်သောအခါ ကယ်ပါ ဟု အဘယ်သူကို မှီခိုကိုးကွယ်ရပါအံ့နည်း ဟူ၍ အပြစ်တင်ရာ၌လည်း.......... ငါတို့မြတ်စွာဘုရားသည်။ ။ ခန္ဓာ၊ နာမ်ဝိညာဏ်တော် ဟူသော ဓာတ်ယုတ်၊ ဓာတ်ကြမ်းတွေကို စွန့်ပြီးလျှင် အသင်္ခတခေါ်သော အထွတ်အထိတ်ဖြစ်သော ဓာတ်ကောင်း၊ ဓာတ်မြတ်သို့ ကူးပြောင်း၍ နိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ တက်တော်မူပြီးလျှင် အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ မနိုင်သော နိဗ္ဗာန်ဘုံမှာ အိုခြင်း၊ နာခြင်း၊ သေခြင်း မရှိ အမြဲစံနေတော်မူသည်၊ လောကသို့ တစ်ဖန် မပြန်လာတော့ပြီ။ 

ထို့ကြောင့်......... ၁။ ဤ လောကမှာ “ ငါတို့ဘုရား မရှိပြီ ” ဟူ၍လည်း ဆိုရပါ၏။ 

၂။ ဘုရားမရှိသော်လည်း ဘုရားကိုယ်တော်မြတ်၏ အစိတ်ဖြစ်သော ဓာတ်တော်၊ မွေတော်၊ ဒေသနာတော် ထင်ရှားရှိပေသောကြောင့် “ ငါတို့ဘုရား ထင်ရှားရှိသည် ” ဟူ၍လည်း ဆိုရပါပေ၏။ 

၃။ ဒေသနာတော် ထင်ရှားရှိပေသောကြောင့် တရားတော် အတိုင်း ကျင့်လိုလျှင် ကျင့်နိုင်ကြပါ၏။ မကျင့်လို၍ မကျင့်လေဘဲ။ ။ မိုက်မဲသဖြင့် မကောင်းမှု့ကို ပြုမိသောကြောင့် ဘေးရောက်သော အခါမူကား ငါတို့ဘုရားလည်း မကယ်နိုင်၊ ထာဝရဘုရားလည်း မကယ်နိုင်၊ ပြုမိသော မကောင်းမှု့ ကြေကုန်အောင် ခံရမြဲ ဓမ္မတာပေတည်း။ 

လောကတံထွာ ဓမ္မတာကား 

၁။ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင် လူတစ်ယောက်သည် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို မခံယူသော နိုင်ငံအတွင်း၌ နေ၍ ထိုနိုင်ငံရှင်မင်းကို ပုန်ကန်ပြုစားလေအံ့၊ ဘေးရောက်မည်၊ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား ကယ်ပါ ဆိုသော် လွတ်ငြိမ်းပါမည်လော။ 

၂။ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ခံယူသော နိုင်ငံအတွင်း၌ ဖြစ်ပေမူကား ထိုနိုင်ငံရှင်မင်းတို့သည် ယေရှူခရစ်ဆရာကြီးတို့ကို ရိုသေသောအားဖြင့် လွတ်ပေရာ၏။ (ထာဝရဘုရားကယ်၍ လွတ်သည်မဟုတ်) ခရစ်ယာန်ဘာသာ၌ ဘုရားသခင်၊ ယေရှူခရစ်နှင့်၊ ဝိဉာဉ်တော်တစ်ပါး၊ သရဏဂုံသုံးပါးနှင့် ပြည်စုံတော်မူသောကြောင့် အားကိုးမှီခိုရာရှိ၍ မှီခိုအားကိုးသည့် အတွက် အကျိုးဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရား၌ အနန္တတန်ခိုးတော်၊ အနန္တဂရုဏာတော်ရှိသောကြောင့် ကယ်မတတ်သည်ဟု စိတ်ချယုံကြည်သင့်ပေ၏ ဟူသော စကား၌.......... 

၁။ ခရစ်ယာန်ဘာသာ၌ သရဏဂုံသုံးပါး ပြည့်စုံသည် ဆိုသော စကားမှာ.... သရဏဂုံသုံးပါး ရှိကြောင်းကို ယုံကြည်လောက်သော မျက်မြင်သက်သေမရှိ။ 

၂။ ငါတို့ဗုဒ္ဓဘာသာမှာ သရဏဂုံသုံးပါး ရှိကြောင်းကို ယုံကြည်လောက်သော မျက်မြင်သက်သေရှိသည်။ 

(သောဠသမ ရွှေချိန်ခွင်အဆိုရှင်းလင်းချက် ပြီး၏) 

ကျမ်းကိုး- လယ်တီဆရာတော် 

သာသနဝိသောဓနီကျမ်း-ဒုတိယတွဲ (နှာ- ၁၃၂, ၁၃၃, ၁၃၄, ၁၃၅,၁၃၆ )

အရှင်ဝရသာမိ