ရွှေချိန်ခွင် (၁၄ -၁၅)

ရွှေချိန်ခွင် အဆို ၁၄။

ဘုရားမရှိဘဲဖြစ်နိုင်လျှင် ။ လ ။ သွန်သင်ရာကျ၏ ။

ဆရာတော်ရှင်းလင်းချက်

ဤစကား၌--
၁။ အတုမရှိသော ကျေးဇူးရှင်ကြီးဖြစ်သော ဘုရားကို ကြည်ညိုစိတ်နှင့် မ-ပါ၊
ကယ်-ပါ ဆုပေးတော်မူပါဟု တောင့်တခြင်းများသည်လည်း
ကိုယ်ကျင့်တရားတွေပင်ဖြစ်သည်။
၂။ ဘုရားတည်းဟူသောအာရုံကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ အာခံခြင်းဖြစ်၍ ယခုအနီးအနား၌ ဘုရားမရှိသော်လည်း ရှိသလောက်ပြု၍ အာရုံခံနိုင်သောသူဖြစ်ပေ၍ အလွန်ကောင်းမြတ်သောကိုယ်ကျင့်တရားကို အားထုတ်သောသူ ဖြစ်ပေသည်။
( ဘုရား အပိုအလကားဟု ဆိုခွင့်မရှိပေ။)

ဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်းအမှုသည် ။ ။
ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းကြီး တစ်ခုဖြစ်၍
ဤကိုယ်ကျင့်တရားသည်လည်း လိုပတ်အကျိုးကို ပေးနိုင်၏။

စုဒ္ဒသမ ရွှေချိန်ခွင်အဆို ရှင်းလင်းချက်ပြီး၏။

ရွှေချိန်ခွန် အဆို။ ၁၅- 

လူတို့သည် အနတ္တဖြစ်၍။ လ ။ လျော်ကန်သင့်မြတ်၏။ 

ဆရာတော်ရှင်းလင်းချက်။ 

ဤစကားမှာ သတ္တဝါတို့သည် အနတ္တပင်ဖြစ်သော်လည်း… 

၁။ ဘုရားဟောသော တရားကို ငါသိအောင် လိမ္မာအောင် အားထုတ်မည်။ 

၂။ သိတိုင်း ကျင့်နိုင်အောင် ငါကျင့်မည်။ 

၃။ဘုရားကိုကိုးကွယ်သောအကျင့်ကိုလည်းငါကျင့်နိုင်အောင်ကျင့်မည်ဟု မိမိအားကိုလည်း မိမိကိုးရမည်။ ဘုရားကိုလည်း အားကိုးရမည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်တို့မှာ။ ။ ဘုရားတရားကို သိအောင် လိမ္မာအောင် ကျင့်နိုင်အောင်ဟူသောမိမိအားကိုးပယ်ထား၍ဘုရားကိုသာ သက်သက်အားကိုခြင်းသည် အပြစ်ခပ်သိမ်းကုန်ငြိမ်းအောင် ကယ်နိုင်သောဘုရား မဟုတ်၍ မသင့်ပေ။ `အနန္တတန်ခိုးတော်ရှိတော်မှုသောကြောင့် ဘုရားမတတ်နိုင်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခု မရှိ၍ မိမိ၌ ဘေးဥပါဒ်ရောက်သည့်အခါ ကယ်ပါ မ-ပါဟု ဆုတောင်းကြခြင်းသည် လျော်ကန်သင့်မြတ်၏´- ဟူသောစကား၌- ဘေးဥပါဒ်ရောက်သည်အခါ ကယ်ပါ မ-ပါဆိုလျှင် ခဏ ချက်ချင်း ဘေးဥပါဒ်ပျောက်ငြိမ်းလျှင် လျော်ကန်သင့်မြတ်ပေ၏၊ ကယ်ပါမ-ပါဆိုကာမျှနှင့် ခဏချက်ချင်း ပျောက်ငြိမ်းသည်ကို တစ်ယောက်မျှမမြင်ဘူး မကြားဘူးရ၊ မပျောက်ငြိမ်းနိုင်၍ ဆေးရုံတော်တွေ- ဆရာဝန်တွေနှင့် တကဲကဲနေရသူ, မပျောက်နိုင်ဘဲ သေ၍ သွားသူတို့ကိုမူကား မြင်ဘူးလှပါပြီ။ 

[ထို့ကြောင့် ထာဝရဘုရား မတတ်နိုင်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမရှိဟု ယုံကြည်၍ အားကိုကြခြင်းသည် အမှားစင်စစ်ဖြစ်၏။] `တရားတော်အတိုင်း ကျင့်ဆောင်သည့်အခါလည်း ဆုပေးတော်မူပါဟု ဆုတောင်းသည်´ ဟူသော စကား၌--- 

၁။ ထာဝရဘုရား မတတ်နိုင်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခု မရှိသည်မှန်လျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာမှာကဲ့သို့ အဘယ်ကြောင့် တရားတော်အတိုင်း ကျင့်ဆောင်သည်ဟု ရှိရပြန်သနည်း။ မကျင့်ဘဲနှင့်ပင် ဆုသာတောင်း၍ နေပါတော့လော။ ၂။ တရားတော်အတိုင်း ကျင့်ဆောင်သူကိုမှ ဆုပေးနိုင်သည်၊ မကျင့်ဆောင်သူ ကိုမူကား ဆုမပေးပိုင်သလော၊ မပေးနိုင်လျှင် ငါတို့ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် ဘာထူးသေးသနည်း။ ကိုယ်ကျင့်တရားကိုလည်း တစ်ဖက်အားကိုး ရသေးသည်မဟုတ်လော။ 

၃။ ငါတို့ဘုရားလည်း သုခဘုံမှာ ထာဝရအမြဲ တည်နေတော်မူသည်၊ ထာဝရဘုရားလည်း သုခဘုံမှာ ထာဝရအမြဲနေသည်။ ငါတို့ဘုရားလည်း တရားတော်အတိုင်း ကျင့်ဆောင်သောသူကိုသာ ကယ်နိုင်, ဆုပေးနိုင်သည်၊ ထာဝရဘုရားလည်း တရားတော်အတိုင်း ကျင့်ဆောင်သောသူကိုသာ ကယ်နိုင်, ဆုပေးနိုင်သည်၊ ဘာထူးသေးသနည်း။ 

၄။ ငါတို့ဘုရားမှာ ခန္ဓာတော်, ဝိညာဏ်တော်ဟူသော ဓာတ်ကြမ်းကြီးတွေကို စွန့်ပစ်ပြီးလျှင် အသင်္ခတဓာတ်ဟူသော အတုမရှိသော နာမ်ဓာတ်တော်နှင့် စံနေသည်၊ ထာဝရဘုရားမှာ ခန္ဓာတော်, ဝိညာဏ်တော်ဟူသော ဓာတ်ကြမ်းကြီးတွေနှင့် နေရသည်၊ သည်မျှသာထူးကြသည် မဟုတ်လော။ 

ငါတို့ဗုဒ္ဓဘာသာ၌။ ။ ခန္ဓာတော်, ဝိညာဏ်တော်ဟူသော ဓာတ်ကြမ်းကြီးတွေကို မစွန့်ဘဲ သုခဘုံတစ်မျိုး၌နေသော သူများကို `ဗြဟ္မာ´ ဟူ၍သာ ခေါ်သည်၊ `ဘုရားရဟန္တာ´မခေါ်၊ ခန္ဓာတော်, ဝိညာဏ်တော်ဟူသော ဓာတ်ကြမ်းကြီး, ဓာတ်ဖြုန်းတွေကို အကုန်လဲ၍ အတုမရှိ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော အသင်္ခတဟူသော ထာဝရဓာတ်သို့ ကူးပြောင်းနေသော သူများကိုသာ `ဘုရားရဟန္တာ´ ခေါ်သည်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာ၌။ ။ ထာဝရဓာတ်ကို ကူးပြောင်းရန်ကို မဆိုထားလင့်၊ ဗြဟ္မာဘုံသို့ ရောက်စေတတ်သော အကျင့်ပင် သက်သက်မရှိ။ 

ငါတို့ဗုဒ္ဓဘာသာမှာသာ။ ။ သူတို့ထာဝရ ဘုရားခေါ်သော ဗြဟ္မာ့ဘုံသို့ ရောက်စေတတ်သော အကျင့်တို့ထက် အဆအသင်္ချေမက မြတ်ထွတ်လှသော ထာဝရဓာတ်အစစ်သို့ ရောက်စေတတ်သော အကျင့်တို့သည် အထင်အရှား များစွာရှိသတည်း။ 

ပန္နရသမရွှေချိန်ခွင်အဆို ရှင်းလင်းချက်ပြီး၏။ 

ကျမ်းကိုး- လယ်တီဆရာတော် 

သာသနဝိသောဓနီကျမ်း-ဒုတိယတွဲ (နှာ- ၁၂၉, ၁၃၀, ၁၃၁, ၁၃၂, )

အရှင်ဝရသာမိ