ဆရာဝန်က သူသင်ထားတဲ့ ပညာနဲ့ လူနာကို ဆေးကုတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်မယ်
သူနာပြုကလည်း သူသင်ထားတဲ့ ပညာနဲ့ သူ့အလုပ်ကို သူလုပ်လိမ့်မယ်
ဘုန်းကြီးကလည်း သူသင်ထားတဲ့ ပညာနဲ့ ပရိတ်ရွတ်ချင်း ဖတ်ခြင်း ဆုတောင်းခြင်း စတဲ့
ဘာသာရေးအလုပ် သူလုပ်မှာပဲ အားလုံးဟာ ကိုယ့်နယ်ပယ်က
ကိုယ်ကျွမ်းကျင်ရာနဲ့ တတ်နိုင်သမျှ ကိုယ်လုပ်ကြတာပဲ
ဘယ်ဘုန်းကြီးကမှ ငါတို့ ပရိတ်ရွတ်ပေးမယ် မင်းတို့ ရောဂါဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး
ရောဂါ ပျောက်လိမ့်မယ်ဆိုပြီး အာမခံ လုပ်နေကြတာ မဟုတ်ဘူး
ဗုဒ္ဓရဲ့ အာနုဘော်နဲ့ အန္တရာယ် မကျရောက်အောင်ဆိုတဲ့ ယုံကြည်မှုနဲ့ လုပ်ပေးနေကြတာချည်းပဲ
ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်တိုင် ရောဂါဝေဒနာ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့အခါ ဆရာဇီဝက ရဲ့ ဆေးကုသမှုကို
ခံယူသေးတာပဲ မဟုတ်လား အဓိက က ကိုယ့်နယ်ပယ်က အလုပ် ကိုယ်လုပ်ဖို့ပဲ အရေးကြီးတာ
ဒါကို ဘုန်းကြီးတွေ ပရိတ်ရွတ်တာကိုပဲ အပြစ်တစ်ခုလိုလုပ် ဝေဖန်နေတာမျိုးက
ဘာသာရေး စော်ကားပုတ်ခတ်မှု လုပ်နေတာပဲလို့ ဆိုချင်တယ်
တချို့က ဆိုလိုက်သေးတယ် ပါဠိတော်တွေ အနက်အဓိပ္ပါယ် မသိဘဲ လုပ်နေတာဟာလည်း
အလကားပဲ အကျိုးမရှိဘူးတဲ့ အဲလို ပြောနေတဲ့သူက သူကိုယ်တိုင်လည်း လုပ်သလားဆိုတော့
မလုပ်ဘူး သူများလုပ်နေတာလည်း ကဲ့ရဲ့ပြီး အကျိုးမရှိဘူးဆိုပြီး
အရူးချီးပန်း လျှောက်ပြောတယ် ပရိတ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပဋ္ဌာန်းပဲဖြစ်ဖြစ်
ပါဠိနားမလည်လည်း ရွတ်နေရင် အကျိုးရှိတယ် ရွတ်နေတဲ့အချိန်
ယုံကြည်မှု သဒ္ဓါတရား ရှိနေဖို့ပဲ အရေးကြီးတာ စိတ်သာလျှင်
အရေးကြီးဆုံးပဲ ပါဠိကို နားမလည်ဘဲ ရွတ်ရင်းနဲ့ ရဟန္တာဖြစ်သွားတဲ့
မထေရ်တောင် ဘုရားရှင် ရှိစဥ်အခါက အထင်အရှား ရှိခဲ့တာပဲ
မဟာပန္ထက နဲ့ စူဠပန္ထက ညီအကိုအကြောင်း သုတ္တန်မှာ ရှာကြည့် တွေ့လိမ့်မယ်
အကိုကြီး ဖြစ်သူ မဟာပန် ဟာသာသနာအတွင်း ဝင်လာပြီး ရဟန္တာ ဖြစ်သွားတဲ့အခါ
ညီဖြစ်သူ စူဠပန် ကိုပါ သာသနာ အတွင်းဆွဲသွင်းပြီး စာသင်ပေးခဲ့တယ်
၄ ပါဒမျှ ရှိတဲ့ ဂါထာတစ်ပုဒ်ကို လေးလပတ်လုံး သင်ပေးတာတောင်
အတိတ်ဘဝက ဉာဏ်ထုံတဲ့ ရဟန်းတစ်ပါးကို ကဲ့ရဲ့ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ် ဝိပါက်ကြောင့်
စာမတတ်ခဲ့ဘူး အခုကျက် အခုမေ့ ဖြစ်ပြီး ၄ လကြာသွားခဲ့တယ် ဒါကြောင့် အကိုဖြစ်သူမဟာပန်က
ဒီဂါထာလေး တစ်ပုဒ်တောင် ၄ လပတ်လုံး ကျက်တာ မရတဲ့ကောင် ဘုရားရှင်သာသနာနဲ့
မတန်ဘူး သွားကွာ မနေတော့နဲ့ လူထွက်ကွာဆိုပြီး နှင်ထုတ်တယ်
အကိုဖြစ်သူက နှင်ထုတ်လို့ လူထွက်မယ်ဆိုပြီး ငိုယိုနေတဲ့ စူဠပန် ကို ဘုရားရှင်က
ငါလိုလမ်းညွန်ပြသနိုင်တဲ့ သဗ္ဗညုတ ဘုရားတပါးလုံး ထင်ရှားရှိနေတာပဲ ဘာလို့ လူထွက်နေမှာလဲ
ရော့ ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ဆိုပြီး အဝတ်စဖြူလေး တစ်ခုပေးကာ
"ရဇော ဟရဏံ , ရဇော ဟရဏံ" လို့ နုတ်ကရွတ်ဆိုပြီး
လက်က ပုဝါဖြူကို ချေကွာ ဆိုပြီး ခိုင်းလိုက်တယ်။
စူဠပန် ဟာ " ရဇော ဟရဏံ" ဆိုတဲ့ ပါဠိရဲ့ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို သိတာ မဟုတ်ဘူး
ဘုရားရှင်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ရွတ်ဆိုပြီး အဝတ်စကို ချေတယ်
လက်က ချေပါများတော့ မူလက ဖြူနေတဲ့ အဝတ်စဟာ
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မဲလာတဲ့ အချင်းအရာကို ကြည့်ပြီး
" ဤ စင်ကြယ်သော အဝတ်သည်ပင် ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မှီ၍ ဤသို့ ဖောက်ပြန်ခြင်းသည် ဖြစ်သေး၏၊
ရူပကာယ ဖြစ်သော ဤ ခန္ဓာသည်မူကား ပျက်စီးတတ်သော ခယ , ဝယ သဘောရှိသည်မှာ အမှန်တည်း ဟု
သတိ သမာဓိ ပညာကို ပွါးများပြီး အဆုံး ရဟန္တာ အဖြစ်ကို ရောက်သွားတယ်။
ဒီ သာဓက ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ပါဠိကို နားမလည်ဘဲ ရွတ်နေတာဟာ
အကျိုးမရှိဘူးဟု ဆိုတဲ့စကားဟာမှားယွင်းတယ်
ပရိတ်ဖြစ်စေ / ပဋ္ဌာန်း ဖြစ်စေ ပါဠိကို နားလည်သည်ဖြစ်စေ မလည်သည်ဖြစ်စေ
ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့သာ ရွတ်ပါ နားလည်နိုင်တဲ့ ဉာဏ်ရင့်သန်လာရင်
နားလည်လာပါလိမ့်မယ် နလပိန်းတုန်းတွေ ပြောတဲ့စကားကို နားယောင်ပြီး
ကိုယ့်အလုပ် မပျက်ပါစေနဲ့
+++
သျှင်သာမိ - မုံရွာ
https://shinsami.blogspot.com
0 comments:
Post a Comment
ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိ ပညာရှင်ဆန်ဆန် အပြုသဘောဆောင်တဲ့ comment ပေးမယ်လို့
သင့်ကို ယုံကြည်ပါသည်၊