Tuesday, January 8, 2013

ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ သမိုင်းအမွေနှစ်များ တည်ရှိခဲ့ရာ တောင်တန်းဒေသများသို့ ခရီးသွားမှတ်တမ်း ( ၂ )


စာရေးသူတို့ အဖွဲ့သည် Kaudol တောင်ကုန်းများကို လေ့လာပြီးနောက် ဗာရာဗာရနှင့် နဂရဇ္ဇုနိကုန်းများ
ရှိရာအရပ်သို့ ဆက်လက်ထွက်ခွါဖြစ်ကြသည်။ လမ်းဘေးဝဲရာ တို့မှာ တွေ့မြင်ရသော ထန်းပင်ထန်းတော
ကြီးများကို မြင်တွေ့ရတော့ ရွှေညာကို ရောက်နေသလားတောင် မှတ်ထင်လိုက်သေး၏။ :)
ထင်ထင်နိုင်လွန်းလို့လည်း မဆိုလိုက်ပါနဲ့အုံး ဒီလိုပဲ လွမ်းစရာမရှိ ကြံဖန်လွမ်းရတာပဲလေ၊ အဆိုတော်
ရင်ဂိုရဲ့သား ကျားပေါက် ဆိုသလိုပေါ့ မယ်တင်ကိုလည်းလွမ်း၊ ဝက်မကြီးလည်းလွမ်း ဆိုတာလေ
အဲလိုပဲ ရွှေညာမြေ အရိပ်ရောင်လေးတွေတွေ့တော့လည်း မရောက်တာကြတဲ့ အညာကို လွမ်းမိတာပေါ့လေ။ ဟဲ..ဟဲ



ဤနေရာ ဤဒေသသည်  လူသူအရောက်အပေါက်နည်းပြီး ကျောက်ထူထပ်သည့် တောင်ကုန်းများစွာ
ရှိသည်ကို တွေ့ရပေ၏။ ယင်းဒေသတစ်ခုလုံးတွင် ရှေးအခါက ထူထဲသည့် တောအုပ်ကြီးများ ရှိခဲ့သည်ဟု
သမိုင်းစာအုပ်များက ပြဆိုထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ယင်းဒေသရှိ ကျောက်ဆောင်များ နှင့်
နေရာတိုင်းလိုလိုသည် လှည့်လည်သွားလာသူ ပရိဗိုဇ်များနှင့် ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတော်များ ကျက်စားရာဒေသအဖြစ် ဖန်တီးခဲ့ပေလိမ့်မည်ဟု Ven.S.Dhammika မှ
Middle Land Middle Way စာအုပ်၌ ဆိုထားသည်ကို တွေ့ရ၏။
ရှေ့အပိုင်း၌ တပိုင်းတစပြဆိုပြီး ဖြစ်သော်လည်း ဤနေရာ၌ ပြန်လည် ထုတ်ပြချင်ပါသေးသည်။

***************************
ယင်းတောင်ကုန်းများအနက် တစ်ခုဖြစ်သည့် ကောအာဒေါလ (kauadol)သည် သုတ္တနိပါတ်ကျမ်းလာ
ပါရာယနဝဂ် (သုတ္တနိ၊ စာ-၄၄၈)၌ (ဖော်ပြထားသည့်) ဖြစ်ရပ်များဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရာ 'နှစ်သက်ဖွယ် တင့်တယ်
လှပသည့် ပသနကစေတီ (Pasanaka)' တည်ရှိခဲသည့် နေရာဟု ယူဆရသည်။ တောင်ထိပ်တွင်
ဟန်ချက်ညီစွာ တည်ရှိနေသည့် ကျောက်တုံးကြီး တစ်ခုရှိပြီး မြင့်မား မတ်စောက်သော တောင်ထွတ်
တောင်ကုန်းပေါ်တွင် ယင်း၏ တစ်မျှော် တစ်ခေါ်နေရာများ၌ ဗုဒ္ဓဘာသာ ဆိုင်ရာ အပျက်အစီး အကြွင်းအကျန်များစွာရှိသည်။ ယင်း၏ မြောက်ဘက် မျက်နှာစာရှိ ကျောက်တောင်များ ပေါ်တွင် ထိုင်တော်မူ ဗုဒ္ဓဆင်းတုတော်များအပါအဝင် မြောက်မြားစွာသော ကျောက်ထွင်း ရုပ်ပုံများရှိသည်။
ကန်နင်ဟမ်သည် ဤနေရာ၌ ဧရာမဗုဒ္ဓဆင်းတုတော် တစ်ဆူကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ 'ဤတောင်ကုန်း
အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ တောင်စွယ်တစ်ခုတွင် (တွေ့ရခြင်းဖြစ်)ပြီး ကျောက်တိုင် အများအပြား မတ်ထောင်နေဆဲဖြစ်သော ဘုရားကျောင်း ကြီးတစ်ခု၏ အကြွင်းအကျန်များ ကြားတွင် ဗုဒ္ဓဂယာ မဟာဗောဓိပင်အောက်၌ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်တော်မူစဉ် တွေ့ရသည့်အတိုင်း ဗုဒ္ဓလောင်းလျာ ရသေ့၏ ဧရာမကြီးမားသော ရုပ်ပုံတစ်ခုရှိသည်။ ယင်းဆင်းတုသည် ကျွနု်ပ်(ကန်နင်ဟမ်) တွေ့သမျှထဲတွင် အကြီးဆုံး ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ထည်ပင် ၈-ပေမြင့်ပြီး ပခုံးတော်အကျယ်မှာ ၄-ပေ၊ (တင်ပလလင်ခွေ) ဒူးနှစ်ဘက် အကျယ်မှာ ၆-ပေရှိသည်'။ သို့တစေ ယင်းသည် ဗာရဗာရ နှင့် နာဂရဇ္ဇုနိတောင်ကုန်း
နှစ်ခုအနီး (တွေ့ရသည့်) အထိမ်းအမှတ်များ ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့မှာ အလွယ်ကူဆုံးသွား
ရောက်နိုင်ပြီး ဘုရားဖူးအား အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးနေရာဖြစ်သည်။
********************
သမိုင်းစာအုပ်၏အဆိုအရ ဗုဒ္ဓဆင်းတုတော်များ အမြောက်အများရှိခဲ့သည်ဟု ဆိုသော်လည်း ယခုအခါတွင်မူ မတွေ့ရတော့ပေ ဖျက်ဆီးခံလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပေမည်။ တောင်ကုန်းအောက်မှ
ထိုင်တော်မူ ရုပ်ပွါးတော်တဆူသာ တွေ့ရှိခဲ့ပေ၏။ ထိုမှ တဆင့် ၄ ကီလိုမီတာခန့် ကားစီးပြီးသောအခါ ကျောက်ဂူများရှိရာအရပ်သို့ ကားဆက်မောင်း၍ မရတော့သဖြင့်
ခြေကျင်ခရီးဖြင့် လယ်ကွင်းများကို ဖြတ်၍ ဂူ များရှိရာတောင်ကုန်းဒေသများသို့
တက်ရောက်ဖြစ်ကြသည်။



ပထမဆုံး ရောက်ဖြစ်သော ကျောက်ဂူသည် မည်သည့်နာမည်ဖြစ်သနည်းဟူမူ
စာရေးသူ သဲသဲကွဲကွဲ မပြောတတ်ပါ ဆုဒါမဂူ လော ဇဝေဇဝါဖြစ်နေမိ၏။

အိန္ဒိယရသေ့များသည် များသောအားဖြင့် ဂူများအတွင်းနေထိုင်လိုကြသည်ဟု ဆိုသည်။
ဘဇာကြောင့်ဟူမူ ဂူများသည် နွေရာသီတွင် အေးပြီး အသံဗလံဆူညံမှု တိတ်ဆိတ်လျက် ကမ္မဋ္ဌာန်းရှုမှတ်ရန် သင့်လျော်ကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သဘာဝဂူများကို မရနိုင်သောအခါ လူဖန်တီးသော ဂူများပြုလုပ်နိုင်ကြသည်။
အိန္ဒိယတွင် ဤ(ဂူထွင်းသည့်) ဓလေ့သည် အယ်လိုရာ အာဂျန ္တာ ဂူဘုရားကျောင်းကြီးများဖြင့်
အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သော အနုပညာတစ်ရပ်အဖြစ်သို့ တိုးတက်ခဲ့သည်။ ဗာရာဗာရတောင်ကုန်းများရှိ လူဖန်တီးသည့် ဂူများသည် ဤ(ဂူထွင်း)အနုပညာ၏
အစောပိုင်းကာလကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ထိုမှတဆင့် ဂေါပိကာ ဂူရှိရာ ဌာနသို့ ဆက်လက်ထွက်ခွါဖြစ်ကြပါသည်။



ဂေါပိကာဂူ ရှိရာအရပ်သည် ဗာရာဗာရတောင်ခြေမှ အရှေ့မြောက်ဘက်သို့ နှစ်ကီလိုမီတာ လမ်းလျှောက်သွားပါက နာဂရဇ္ဇုနိ တောင်ကုန်းပေါ်တွင်တွေ့ရသည်။
ဂေါပိကာဂူနှင့်(ယင်း)ဂူပေါ်သို့ တက်သည့် လှေကားကြီးများကို စပါးစိုက်ကွင်း များကို ဖြတ်ကျော်ချဉ်းကပ်သွားလိုက်သည်နှင့် အလွယ်တကူ တွေ့မြင်နိုင်သည်။

ဂေါပိကာသည် ရှေးဟောင်းဂူများအနက် အကြီးဆုံးဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ လိုဏ်ခန်းသည်
အရှည် ၁၂ ဒသမ ၃ မီတာ၊ အကျယ် ၅ ဒသမ ၂ မီတာရှိပြီး ၆ ဒသမ ၅ မီတာမြင့်သည်။
လိုဏ်ခန်း၏ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း ထောင့်စွန်းများနှင့် စည်ပိုင်းပုံခုံးနေသည့် အမိုးများမှာ ပြီးပြည့်စုံစွာ
စီမံထားသည်။ တစ်ဖန် မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကို လှပသပ်ရပ်စွာ အချောကိုင်ထားသည်။
အပြင်ဝင်ပေါက်၏ အပေါ်တွင် အသောကမင်းကြီး၏မြေးတော် ဒသရထမင်း၏
ကျောက်စာပြန်တမ်း တစ်ခုရှိသည်။ လမ်းပြဂိုက်၏ ရှင်းပြချက်အရ သိရသည်မှာ ထိုဂူ၏ ရှေ့တည့်တည့်တွင် ရှေးယခင်က စေတီတဆူရှိသည်ဟု ဆိုသည်။
ယခုတော့ ကျောက်မြေနေရာလေးသာ တွေ့ရတော့ပေ၏။ ဖျက်ဆီးခံလိုက်ရပေပြီ တကား။



နာဂရဇ္ဇုနိတောင်တန်းသည် ပတ္တနား နယ်အတွင်းတွင်ရှိသည်။ ထိုတောင်တန်း၏ အောက်ခြေတွင်
မွတ်စလင်သချို ၤင်းငယ်လေးတခုလည်းတွေ့ရ၏။ လမ်းပြဂိုက်၏ ရှင်းပြချက်ထိုနယ်တစ်ဝိုက်သည်
ယခုအခါ မွတ်စလင်ဘာသာဝင်များသာ အများစုရှိသည်ဟု လေ့လာမှတ်သားရသည်။
ထိုမှတဆင့် ဗာရာဗာရတောင်ပေါ်သို့ ဆက်လက်၍ ခရီးဆက်ဖြစ်ကြပါသည်။ ထိုတောင်၏
အနီးတွင် ထူးဆန်းဖွယ်ရာ ဗုဒ္ဓရုပ်ပွါးတဆူကို မပျက်မယွင်း ပကတိအတိုင်း တွေ့မြင်ရတော့ ဝမ်းသာကြည်နူးမိ၏။ ရှေးဟောင်းရုပ်ပွါးတော်လော နှောင်းခေတ်ရုပ်ပွါးတော်လော
ဆိုတာကိုတော့ စာရေးသူ မဝေခွဲတတ်ပါပေ။



လက်ယာမပျက် ပကတိအတိုင်း မြင်တွေ့ရတာနဲ့ပင် ကြည်နူးဝမ်းသာစရာကောင်းလှပေ၏။ စာရေးသူတို့အဖွဲ့တွင် ပါလာသော ရေများကုန်သွားသဖြင့် တောင်ခြေမှာ ရေသန့်ဗူးဝယ်ဖြစ်ကြသည်။ ဆိုင်သေးလေး ဖြစ်တာကြောင့် ပရိသတ်နဲ့ မမျှပဲ ရေဗူးအနည်းငယ်သာ ဝယ်လို့ရတော့၏။
ပိုက်ဆံကိုင်ပြီး ဟိုဆိုင်ပြေး ဒီဆိုင်ပြေးနှင့် မရတဲ့အဆုံး ရှိတာလေးပဲမျှပြီး အာစွတ်ရုံ
သောက်ရတော့သည်။ ခဏနား၍ တောင်ပေါ်သို့ ဆက်တက်ဖြစ်ကြသည်။
တောင်ထိပ်နားတွင် မိကျောင်းကြီးတစ်ကောင် ဝပ်နေသည့်အလား
ဂူပေါက်လေးပေါက်ရှိသော ဂူတစ်လုံးကို တွေ့ရပေသည်။



ထိုဂူများကို အသောကမင်းကြီးက ကြီးကြပ်ခဲ့ပြီး မြတ်ဗုဒ္ဓလက်ထက်က မက္ခလိဂေါသာလ တည်
ထောင်ခဲ့ပြီး ယခုအခါ ကွယ်ပျောက်သွားပြီး ဖြစ်သော အဝတ်မဝတ်သည့် ရသေ့အုပ်စုဝင်
အာဇီဝကတို့အားလှူဒါန်း ခဲ့ပုံရသည်ဟု ဆိုသည်။ အဆိုပါဂူများကို အသောကမင်းကြီး
လှူဒါန်းခဲ့မှုသည် အသောကအနေဖြင့် ဗုဒ္ဓဝါဒကို နှစ်သက်သော်လည်း မင်းကြီးသည် အခြား(ဘာသာရေး)ဂိုဏ်းများနှင့်ဘာသာတရားများကိုလည်း လှူဒါန်း ထောက်ပံ့နိုင်
လောက်အောင် သည်းခံ (သဘောထားပြည့်ဝ)ဆဲ ဖြစ်ကြောင်း သာဓကတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။
ဗာရာဗာရ တောင်ကုန်းရှိ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အကောင်းဆုံးဂူမှာ လောမသရသေ့ဂူဖြစ်သည်။ ဂူအတွင်းပိုင်းတွင် အစွန်းတစ်ဘက်၌ တဲဝိုင်းငယ်တစ်ခုနှင့် တူသည့် ခန်းဆွယ်တစ်ခုပါသော စည်ပိုင်းပုံခုံးနေသည့် ရှည်မျောမျော ခန်းမတစ်ခုရှိသည်။ ခန်းမ၏နံရံများမှာ အဆင့်မြင့်စွာ ချောမွတ်နေအောင် ဖန်တီးထားသည်။
အမိုးနှင့်ခန်းဆွယ်ကား မပြီးဆုံးသေးဘဲရှိသည်။

သို့ရာတွင် ဤဂူအား အလွန်စိတ်ဝင်စားစေသည့်အရာမှာ ယင်း၏ရှေ့မျက်နှာစာဖြစ်သည်။
ယင်းသည် ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတော် များအပါအဝင် ရသေ့များနေထိုင်လေ့ရှိသည့် အထွတ်ပါ
သစ်သားနှင့် သက်ငယ်မိုး တဲများကို ကျောက်ဖြင့် တစ်ထေရာတည်း ပုံတူပြုလုပ်ထား
သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အတွင်းဘက်သို့ အနည်းငယ် ယိုင်နေသည့် ထောင်မတ်တိုင်နှစ်လုံးသည် ပင်မဒိုင်းနှစ်ခုကို ခံဆောင်ထားသည်။ ထိန်ထားသော ဆင်ရုပ်များ အစဉ်လိုက် ရှိသည်။

အဝင်တခါးဝတို့၏ အထက်တွင် အသောကမင်းကြီး၏ ပန်းပုလက်ရာများကိုလည်း လက်ရာမပျက် တွေ့ရှိရပေ၏။ အပေါ်ပိုင်းမုခ်ခုံးများ အကြားတွင် မှန်ကူ ကွက်ပုံ တံခါးတစ်ခုရှိသည်။ ကျောက်ဆစ်သမားသည် ဂူတစ်ခုလုံးကို မှင်တက်သွား လောက်သည့်
(ပကတိ) သစ်သား တဲတစ်ခုနှင့် တူအောင်လက်သမား လက်ရာတိုင်း၏
အသေးစိတ်ကို အလွန် ဂရုစိုက်ပြီး ပုံတူထွင်းထုခဲ့သည်။ လောမသရသေ့ဂူသည်
မောရိယခေတ် လက်ရာ ဖြစ်သော်လည်း တံခါးပေါ်ရှိ စာတန်းကိုမူ ဂူကိုတည်ဆောက်ပြီးနောက် ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးနောက်မှ ရေးထွင်းခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။ မိတ်ဆွေဖြစ်သော
အရှင်နန္ဒောဘာသ (ကိုလှတော) နဲ့တောင် ဆွေးနွေးဖြစ်သည်။
ဂူတံခါး၀ အမြင့်ပေတွေကို ကြည့်သောအားဖြင့် ရှေးခေတ်လူများ အရပ်ရှည်မားစွာရှိသည်
ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်။ ယခုခေတ်လူသားတွေအတိုင်းသာ သာမန် အရပ်တိုင်းသာလျှင်
ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်ဟု ပြောဖြစ်ကြ၏။ ဂူတွင်းများသို့ဝင်ကာ လေ့လာကြပြီးနောက်
တောင်အောက်သို့ ဆင်းဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ တောင်အောက်ခြေတွင်ရှိ ဟိန္ဒူနတ်ဘုရားရုပ်ထုများ
အနီးတွင် အိန္ဒိယ ဆာဒူးကြီးကို အခန်းငယ်တခုအတွင်းမှာတွေ့လို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖြစ်ခဲ့သေး၏ ရှူစားကြလေကုန်။



စာရေးသူတို့အဖွဲ့သည် လေ့လာစရာရှိသည်များကို လေ့လာပြီးနောက် ၁ နာရီခွဲကျော်ခန့်တွင်
ဗုဒ္ဓဂယာသို့ ပြန်လည်ဦးတည်ဖြစ်ခဲ့ကြပါတော့သည်။ ပျော်စရာခရီးစဉ်တခုဖြစ်ခဲ့သလို
ရောက်နိုင်ခဲသော နေရာတစ်ခုမှ လေ့လာစရာများကို မှတ်တမ်းတင်၍ ပြန်လည်မျှဝေလိုက်ပါ၏။
အမှားယွင်းတွေ့ပါက သည်းခံ ဖြည့်စွက်၍သာ ဖတ်ကြလေကုန်.....

ဖတ်ရှူသည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါ၏ 
စာဖတ်သူ မိတ်ဆွေအပေါင်း ချမ်းမြေ့ကြပါစေ...........

အရှင်ဝရသာမိ 
https://shinsami.blogspot.com
  

1 comment:

  1. ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးကို ဖတ္ရႈ႕သြားပါတယ္ ဦးဇင္း :)

    ReplyDelete

ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိ ပညာရှင်ဆန်ဆန် အပြုသဘောဆောင်တဲ့ comment ပေးမယ်လို့
သင့်ကို ယုံကြည်ပါသည်၊